2008/06/27

මව්නි සදා











දරු දුක හන්දා
නුඹේ ඇසින් වට කදුලින්
සත් සමුදුර තැනුණායයි
අදහන්නට මට බෑ අම්මේ . . .//

මොළකැටි මා පපුතුර සඟවා
දෙව්රම ගොස් මුණි බණ අසනා
එදවස සිට නුඹ හෙළු කදුලින්
දහස් සයුරු තැනුවැකි අම්මේ . . .
ඒ කදුලින් සමුදුර තැනුණායයි
අදහන්නට මට බෑ අම්මේ

රකිනු රිසින් රට රුපු පරදා
විජිතපුරේ සටනට ගියදා
ලොවට හොරා නුඹ හෙළු කදුලින්
දහස් සයුරු තැනුවැකි අම්මේ . . .
ඒ කදුලින් සමුදුර තැනුණායයි
අදහන්නට මට බෑ අම්මේ

2 comments:

Danishka said...

ලස්සනයි..දිගටම ලියන්න
දිගු ගමනකට සුභාසිරි!

ඩනිෂ්ක

මකරන්ද said...

මහද විල නිති
පිපුණොත් කවි රසැති
මකරන්දේ එය ඇති
එහි ආ ගියොත් යහපති