2008/06/29
හිමි අහිමි
අඳුර අරා පායා එන සදිසි සොමී
සසර පුරා නිති මා හා බැඳුණු හිමී
අතැර ගියා එහෙයින් උණු කදුලු බොමී
තිමිර ඉරා ඒ මතකය වැළඳ ගමී
කටට රසට රස මසවුලු වැළඳු පියේ
ගතට සැපට දිව සළුපිළි පැළඳි පියේ
නුඹට දුකට කිසි වරදක් වී ද පියේ
හිරුට සදුට මේ දුක් පවසම් ද පියේ
විතර නොවන සෙනෙහස දුන් සුපෙම්බරා
ඇසුර සදන ලද සැනසුම ගිමන මරා
නිතර නැවත සිත යළි යළි සසල කරා
එතෙර කරනු මැන මෙදුකින් යසෝදරා
2008/06/27
මව්නි සදා
දරු දුක හන්දා
නුඹේ ඇසින් වට කදුලින්
සත් සමුදුර තැනුණායයි
අදහන්නට මට බෑ අම්මේ . . .//
මොළකැටි මා පපුතුර සඟවා
දෙව්රම ගොස් මුණි බණ අසනා
එදවස සිට නුඹ හෙළු කදුලින්
දහස් සයුරු තැනුවැකි අම්මේ . . .
ඒ කදුලින් සමුදුර තැනුණායයි
අදහන්නට මට බෑ අම්මේ
රකිනු රිසින් රට රුපු පරදා
විජිතපුරේ සටනට ගියදා
ලොවට හොරා නුඹ හෙළු කදුලින්
දහස් සයුරු තැනුවැකි අම්මේ . . .
ඒ කදුලින් සමුදුර තැනුණායයි
අදහන්නට මට බෑ අම්මේ
සිහින
2008/06/26
වැහි
වැහි වහින වැහි අඳුර අරක්ගත් මුළු අහස
නපුරු කළු ගැහැනියක තරහ මුහුණක්ය අද
දෙබරයට ගල් ගැසූ කලෙක මෙනි සතර අත
කැදලි තුරුලට ඇදෙන කල විහඟ සේනාව
චුචුරු චුරු චුචුරු චුරු ගහ වැලට තඩිබාන
පොද වැස්ස ඇවිළ යයි දැන් ටිකින් ටික තදට
පියැසි අග ඇද හැලෙන ඇඟිලි වන් දිය කැරලි
මුළු ඇඟම සලිත කර නඟයි හී ගඩු සැනින
නිදිකුම්බ පදුර මෙන් කරබාන මුළු ලොවම
ගාල් වී වැල් ඇඳේ වකුටු වී නිදන හැටි
සුළං අත්තටු ලබා බිතක්කන මතට පැන
පහර දෙන විට හනික ඇඳේ ඈතට ඇදෙන
හොහෝ හෝ හොහෝ හෝ හඬින් ඇද හැලෙන වැහි
ගෙපැල වටකර නැගෙයි තනා වක්කලම් ඇලි
පහළ ඇළ කුඹුර ඕවිට එකම යායක්ය
කරවටක් මඩ දියේ සලිත තුරු ඉම් කියන
සීතලට ගල් ගැහුණ සිත පතන මහ නිවන
උගුර කට දැවී යන උණු කහට උගුරක්ය
තුරල් වී හෙමි හෙමින් පොදක් විය මහ වැස්ස
හබුරු පිති හිසට කර යමුද දිය කඩිති පැන
හේනේ කුඹුරේ අකල් වැහි කෝඩයට හසුව
තෙත බරිත කිරිල්ලිය සිතම උණුහුම් කරයි
නාන තොටුපළ අසල පරවේණි ඒදණ්ඩ
නොමැත දැන් පෙනෙන්නට බිඳුණු ඇළ දෑල මිස
2008/06/25
සරතැස
බිරින්දෑවරු
මතු බුදු වන බෝසතුන්ට
මුවින් නොබැණ විවරණ දුන්
බුදුන් දකින නිවන් දකින
බිරින්දෑවරු
සසර අතරමග නිවනයි
බිරින්දෑවරු . . .
තෙමා වැටෙන සළුපිළියෙන්
දුක දිය කළ කදුලැල්ලෙන්
සප්ත සයුර ලුණු රස කළ
බිරින්දෑවරු
සසර අතරමග නිවනයි
බිරින්දෑවරු . . .
දිනා සසර බුදු වන තුරු
වනස්පති වෙවී ළඟවුන්
බුදු පුද ලද මහ ගුණ කඳ
බිරින්දෑවරු
සසර අතරමග නිවනයි
බිරින්දෑවරු . . .
2008/06/24
පාළු අහස යට
වසත් සමේ දවසක
සීතල කදුලු වැස්ස
අදත් වසින්නා
කොපුල් ඉවුරු තලා
නෙතුපුල් මිලින වෙලා
සීතල කදුලු වැස්ස
අදත් වසින්නා . . .
රිදී ඉරක් සේ පායා
තිමිර මැදින්
බැස ගියේ කිම් ද නොදනිමි
දුක දෙවා නොනිම්
සෝ සුසුම් පවන් සැදී
රෑ තුන්යම ඉකිබිඳි . . . //
වසත් සමය කැඳවා
නුඹ කුරවි සරින්
කිම මැකී ගියේ හෙමිහිට
අව සඳක් ලෙසින්
නිදුකින් නම් නුඹ සකි
මේ දුක'දුර සැපතකි . . . //
2008/06/23
සියඹලාව
Subscribe to:
Posts (Atom)