රන් රස විලස පෙළපත් සැසඳිනි සොඳිණී
ගහ තරු නැකැත්වල පරහක් නොම තිබිණී
බිලි දී සිහින මව් පිය සතුටට පැමිණී
අසිරිය සොඳුරු දීගෙක කෙලෙසක කියමී
දැන් මධු බඳුන් මැද පාවෙන වළාවක
ඔහු සඳ සොයන සඳ මා විය අමාවක
සෙවනැලි පවා ඇද දීගෙක මුලාවක
පැටලී විඳිනු නොව විඳවමි අපායක
තුන්යම සුසුම් සුළඟට නිදි නැති යහනේ
දෑඟිලි ලිහී හද දොරගුළු බිඳ වැටුණේ
පාවි ගිහින් සිත පොපියන සඳපහනේ
සැනසුම සොයයි පෙරදා මිය ගිය සිහිනේ
ඉසුරු සපිරි සිටු මැදුරක වෙසෙමු අපි
තුර්කි පලස් මත සක්මන් කරමු අපි
සයුරු තෙරක පවසට දිය සොයමු අපි
සිතිජය අසල හමු වෙමු හමු නොවන අපි
ආපසු හැරෙනු බැහැ ආ දුර වැඩි හින්දා
පෙළපත් රකිමු වළකා ගැරහුම් නින්දා
රඟදෙමු යුවතිපති චරිතය මනබන්දා
මම ඩයනාය නුඹ චාල්ස් නරනින්දා
