ඈත හිමේ සිය ගව්දුර වෙසෙන්නෙමි
දෑස තෙමෙන තුරු තනිවම හඬන්නෙමි
උල ලේනියට මම මගේ දුක කියන්නෙමි
නුඹට සතුට සැනසුම නිති පතන්නෙමි
රෝස කැකුළු සඳ වතුරින් දොවන්නෙමි
පරිස්සමින් පෙති විකසිත කරන්නෙමි
තුරුළු කරන් මල් රැය රැක බලන්නෙමි
එමල් පොකුරු නුඹ පෙර මග තබන්නෙමි
සුරඟන ලොවින් අම මී ගී ගෙනෙන්නෙමි
විහඟ තුඩට ඒ මී පැණි පොවන්නෙමි
සෙත් පිරිතක් වී නුඹෙ කන වැකෙන්නෙමි
මල් පාවඩ යටින් සැතපී සිටින්නෙමි
අඳුරු රැයට නුඹෙ අහසට මුදුන්වෙමි
කඳුළක් එතොත් මේ කුලකට මුවාවෙමි
පොහොය විලස නුඹ වෙනුවෙන් සිනාසෙමි
අරුණෝදයේ හෙමි හෙමිහිට වහංවෙමි
2 comments:
ලස්සනයි!!!!!
ස්තුතියි!
Post a Comment