රෑ සිහිනයේ දුටුව
සුපිවිතුරු සුවඳ පිඬ
සොයා සිත ගමන් යයි
නිදි පැදුර මා හොවා
ගුරු පාර දෑලබඩ
හීනියට සිනාසෙන
කැලෑ මල් නෙලා ගමි
මල් බඳුන උතුරන්න
කුඹුක් ගහ පාමුල දි
සුදු කොපුල් සල සලා
මිණි කිකිණි මුදු හඬින
සිනාසෙත දියකීර
සුර ලොවින් මිහි බට
සුසුදු සුදු සුර අඟන
රෝස පෑ සාරියට
නුඹ හරි ම හැඩ තමා
සඳ එළිය වැක්කෙරෙන
පන්සලේ බෝ මළුව
වැතිර සමිඳුට කියමි
සුරකින්න නුඹ සදා
සුදු කොකුන් පෙළ මැදින්
තාලයට පා තබා
මිහිකත ද සනහමින්
වඩින තුරු මග බලමි
නුඹ නාව එක දවස
සඳ නොමැති පොහොයක්ය
හද පාළු සොහොනක්ය
විදින දුක නොතරම්ය
ඇවිත් නුඹ හෙමි හෙමින්
සිනා කිරි උතුරමින්
මල් පොකුර සිඹින සඳ
නුඹ වත ද එහි මලකි
පාව විත් මාළඟට
පිරිමදින විට මහිස
දෙපා මුල වැඳ වැටෙමි
මට සමා වුව මැනවි
No comments:
Post a Comment