වැහි

වැහි වහින වැහි අඳුර අරක්ගත් මුළු අහස
නපුරු කළු ගැහැනියක තරහ මුහුණක්ය අද

දෙබරයට ගල් ගැසූ කලෙක මෙනි සතර අත
කැදලි තුරුලට ඇදෙන කල විහඟ සේනාව

චුචුරු චුරු චුචුරු චුරු ගහ වැලට තඩිබාන
පොද වැස්ස ඇවිළ යයි දැන් ටිකින් ටික තදට

පියැසි අග ඇද හැලෙන ඇඟිලි වන් දිය කැරලි
මුළු ඇඟම සලිත කර නඟයි හී ගඩු සැනින

නිදිකුම්බ පදුර මෙන් කරබාන මුළු ලොවම
ගාල් වී වැල් ඇඳේ වකුටු වී නිදන හැටි

සුළං අත්තටු ලබා බිතක්කන මතට පැන
පහර දෙන විට හනික ඇඳේ ඈතට ඇදෙන

හොහෝ හෝ හොහෝ හෝ හඬින් ඇද හැලෙන වැහි
ගෙපැල වටකර නැගෙයි තනා වක්කලම් ඇලි

පහළ ඇළ කුඹුර ඕවිට එකම යායක්ය
කරවටක් මඩ දියේ සලිත තුරු ඉම් කියන

සීතලට ගල් ගැහුණ සිත පතන මහ නිවන
උගුර කට දැවී යන උණු කහට උගුරක්ය

තුරල් වී හෙමි හෙමින් පොදක් විය මහ වැස්ස
හබුරු පිති හිසට කර යමුද දිය කඩිති පැන

හේනේ කුඹුරේ අකල් වැහි කෝඩයට හසුව
තෙත බරිත කිරිල්ලිය සිතම උණුහුම් කරයි

නාන තොටුපළ අසල පරවේණි ඒදණ්ඩ
නොමැත දැන් පෙනෙන්නට බිඳුණු ඇළ දෑල මිස